1655
ღმერთო, მე მიყვარს რეიჩელ როქსი, მისი საზიზღარი სოფლის გოგონების სცენაზე. მე იმდენად მიყვარს, რომ მე გადავიხდი მას და მის უმსხვილეს ბამპერებს, რომ მოვიდნენ ღამისთევით ჩემს სასტუმროს ოთახში და დამსხდარიყვნენ დედამთილ ძროხავით. ის გეგმავს ხელახლა შეასრულოს ეს სცენა, თავისი ქვეყნის ჩაცმულობითა და ქანქარებით, და დამიჯდეს მანამ, სანამ მე მას ლასო არ დავიწყებ. ის ახლა უკვე გზაშია, ამიტომ ჯობია გავგიჟდე.